- ابن اجدابی(اِ نُ اَ)
ابواسحاق ابراهیم بن اسماعیل. از مردم اجدابیه، میان بن غازی و طرابلس. او ادیبی فاضل بوده و کتاب کفایهالمتحفظ در لغت و کتاب الانواء و جز آن از اوست
معنی ابن اجدابی - جستجوی لغت در جدول جو
پیشنهاد واژه بر اساس جستجوی شما
(اِ نُلْ جِ)
لغت نامه دهخدا
ابوبکر عمرو بن محمد بن سلام بن براء قاضی. از افاضل شیعه. او نزد سیف الدوله اختصاص وتقربی داشت. از کتب اوست: کتاب ذکر من یتدین بمحبه امیرالمؤمنین علی کرم الله وجهه من اهل العلم و الفضل والدلاله علی ذلک و ذکر شی ٔ من اخباره. (ابن الندیم)
(اِ نُ اَ)
لغت نامه دهخدا
ابوعبدالله محمد بن زیاد الاعرابی. اصلاً از مردم سند بوده. و چنانکه خود میگفت بشب وفات ابوحنیفه متولد شده. او ربیب مفضل بن محمد است. ابن اعرابی یکی از بزرگان ائمۀ لغت عرب است و علمای لغت بقول او استشهاد کنند. اودر اصمعی و ابوعبیده بنظر تحقیر میدیده. و ابوالعباس ثعلب گوید در مجلس درس ابن اعرابی نزدیک صد تن حاضر می آمدند و هر یک سوءالی میکردند و او جواب همه بی مراجعۀ بکتابی می گفت. و باز ثعلب گوید ده سال و اندی ملازمت مجلس او کردم و هیچگاه کتابی در دست او ندیدم. ابن اعرابی از قاسم بن معن و مفضل بن محمد نحو و لغت فراگرفته است. او راست: کتاب النوادر. کتاب الانواء. کتاب صفهالنخل. کتاب مدح القبائل و نزدیک ده کتاب دیگر که ابن الندیم نامهای آن یاد کرده است. ابن اعرابی از جماعتی از فصحای عرب نیز ازجمله صموتی کلابی و ابوالمجیب الربعی لغت و شعر شنوده و بسرمن رأی در 81 سالگی به سال 231 ه. ق. درگذشته است. ابن الندیم صاحب الفهرست در بابی او را از روات اشعار قبائل شمرده و در مورد دیگر او را مؤلف کتاب غریب الحدیث گفته است